Η Α.Ε.Κ. αντιμετώπισε τον Π.Α.Ο.Κ. στο στάδιο Γ.Καραϊσκάκης, για τον τελικό κυπέλλου Ελλάδος. Η Α.Ε.Κ. ήταν ήδη πρωταθλήτρια, η σαιζόν τελείωσε μια εβδομάδα πριν. Η Ένωση είχε τελειώσει τον τίτλο του πρωταθλητή ένα μήνα πριν όταν νίκησε τον Π.Α.Ο.Κ. 2-0 στη Νέα Φιλαδέλφεια, νίκη που συνδυάστηκε με μεγάλη φιέστα, αφού η Ένωση στέφθηκε πρωταθλήτρια με 7 βαθμούς διαφορά από τον δεύτερο Π.Α.Ο.Κ. Οι κιτρινόμαυροι έκαναν εκπληκτική πορεία και στο κύπελλο, αποκλείοντας διαδοχικά Χανιά (6-1), Παναθηναϊκό (1-0 στη Λεωφόρο), Πανιώνιο (3-0), Πανελευσινιακό (4-2 στην Ελευσίνα) και Ολυμπιακό συντρίβοντας τον με 6-1. Ο Π.Α.Ο.Κ. είχε κάνει και αυτός καλή σαιζόν, τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα πίσω από την Α.Ε.Κ., ενώ για να φτάσει στον τελικό κυπέλλου απέκλεισε κατά σειρά Λεβαδειακό (6-1), Ολυμπιακό Βόλου (4-1), Ηρακλή (1-0 στο Καυτατζόγλειο), Βέροια (5-0) και Άρη (1-0 στο Χαριλάου). Το πρώτο ημίχρονο υπήρξε μοιρασμένο, οι δυο ομάδες μπορούσαν να πετύχουν από ένα γκολ. Στο δεύτερο όμως η Α.Ε.Κ. επικράτησε πλήρως μέσα στον αγωνιστικό χώρο και έφτασε άνετα στο 2-0. Τα τέρματα των κιτρινόμαυρων πέτυχαν οι Bajevic με κεφαλιά στο 56΄και ο Μαύρος με σουτ στο 80΄. Η Α.Ε.Κ. κατέκτησε και το κύπελλο πετυχαίνοντας το δεύτερο νταμπλ της ιστορίας της, μετά το 1939, ενώ εκείνη η ομάδα ήταν ίσως η πληρέστερη Ελληνική που εμφανίστηκε ποτέ στα γήπεδα. Αυτός ήταν ο τελευταίος αγώνας του Zlatko Cajkovski, αφού ο Κροάτης προπονητής είχε ήδη υπογράψει προσύμφωνο με την Zurich, κίνηση που όπως παραδέχθηκε ο ίδιος μετάνιωσε. Ο Cajkovski ανέλαβε ξανά την Α.Ε.Κ., τέσσερα χρόνια αργότερα, χωρίς επιτυχία.