Ο Δημητριάδης έπαιξε συνολικά 5,5 χρόνια με τη φανέλα της Α.Ε.Κ. πανηγυρίζοντας 3 πρωταθλήματα, 1 κύπελλο και 1 Super Cup. Αναδείχθηκε δυο συνεχόμενες χρονιές πρώτος σκόρερ, 1992 (28 γκολ), 1993 (33 γκολ) τη δεύτερη μάλιστα κατέκτησε και το ασημένιο παπούτσι της Ευρώπης, αφού σημείωσε ένα λιγότερο τέρμα από τον πρώτο Ally McCoist της Rangers. Το καλοκαίρι του 1993 το συμβόλαιο του έληγε, η καριέρα του βρίσκονταν στο απόγειο οι προτάσεις όμως δεν πρόλαβαν να έρθουν αφού ο Δημητριάδης συμφώνησε με τον Δημήτρη Μελισσανίδη μέσα σε 5 λεπτά για ανανέωση του συμβολαίου του. Ωστόσο η καριέρα του στην Α.Ε.Κ. από εκεί και πέρα είχε καθοδική πορεία. Την περίοδο 1993-94 σημείωσε 11 τέρματα και ήταν σχεδόν μόνιμα ο πρώτος παίκτης που γινόταν αλλαγή. Την περίοδο 1994-95 όλη η Α.Ε.Κ. είχε κινηθεί στη μετριότητα, οι προσθήκες όμως του Σαραβάκου, του Ketsbaia και του Κωστή δυσκόλεψαν τα πράγματα, ο Δημητριάδης έβαλε 8 γκολ στο πρωτάθλημα. Το 1995-96 όλες οι συμμετοχές του ήταν ως αλλαγή, μπαίνοντας συνήθως τα τελευταία 10 λεπτά για να ξεκουράσει τους επιθετικούς. Το καλοκαίρι του 1996, η Ένωση αποκτά τον Ντέμη Νικολαϊδη, ο Δημητριάδης φέρεται ως ένα από τα ανταλλάγματα του Τροχανά προς τον Απόλλωνα. Ο Δημητριάδης χολωμένος ζητάει να φύγει από την ομάδα, όμως ο γραφικός Τροχανάς, που τα βρήκε μαζί του, δήλωσε πως όλα ήταν μια παρεξήγηση. Το γυαλί όμως είχε σπάσει ο Δημητριάδης μετά από έξι μήνες επέστρεψε στον Άρη και παρότι πρόλαβε να πετύχει 8 τέρματα η ομάδα του υποβιβάστηκε και ο Βασίλης τερμάτισε την καριέρα του. Το 1998 επέστρεψε στην Ένωση ως γενικός διευθυντής, θέση που κατέχει και σήμερα αλλά και την περίοδο από το 2009 μέχρι το 2012. Υπήρξε διεθνής παίκτης με 28 συμμετοχές πετυχαίνοντας 2 γκολ, ενώ ήταν μέλος της ομάδας που έπαιξε στο Μουντιάλ το 1994, έχοντας δυο συμμετοχές.
Το κείμενο αναρτήθηκε από το "Χρονοντούλαπο της ΑΕΚ"